Naam:	De Karenhuizen Krelagestraat 1 Alkmaar
Type:	bejaardenwoningen;
Opdrachtgever:	Vereniging voor Volkshuisvesting Alkmaar
Uitgevoerd:	ja
Architecten:	Bijvoet, A.M., 1917, 1919; Duiker, J., 1917, 1919;
Adres:	Krelagestraat 1, Alkmaar;
Archiefgegevens:	NAi/DUIK 1 (tekeningen 1-13:1 plan verdieping linker gedeelte, 2 plan begane gro
Motto:	Zon

Bijzonderheden:

Het ontwerp werd door de jury als volgt beoordeeld:"Het ontwerp is in zijn geheel zeer goed en heeft een prettig intiem karakter. Aan de eischen der economie is in zeer voldoende mate voldaan (35 tweekamer- en 11 eenkamer behuizingen ) zoodat de eventueele uitvoering van dit plan geen bezwaren in dit opzicht behoeft te ondervinden. De architectuur is zeer karakteristiek, met uitzondering van het profiel van het dak, dat slap is;enkele details zijn wat oppervlakkig behandeld." Het plan van Duiker en Bijvoet bevatte meer woningen dan van de overige inzenders, wat mede bepalend is geweest voor de uitslag van de prijsvraag. Het is het eerste tehuis in Nederland voor zelfstandige bejaarden naar een model van de Deense mevrouw Kaeren, naar wie het tehuis vernoemd is. De plattegrond bestaat uit een langgerekte straatgevel gevel van 77 m op het noorden, met in het midden een onderbreking voor de ingangspartij. Op de gevel staan vier korte vleugels die samen drie op het zuiden gerichte open binnentuinen vormen. In de centraal gelegen binnentuin is de portierswoning die aansluit op de ingangspartij. Aan weerszijden daarvan liggen twee U-vormige binnentuinen waarlangs bijna alle woningen gesitueerd werden. Het gebouw, bestaande uit twee woonlagen, heeft een tradioneel uiterlijk met uitzondering van de vormgeving van de ramen: rijen van grote vierkante ramen. De gevel werd daardoor opener, waardoor er meer daglicht in de gangen kwam. Boven de ingang ter hoogte van de ingangspartij was een opbaarruimte gelegen in open verbinding met de gang ingericht met tafel en houten banken. Hier is voor het eerst het lage horizontale raam toegepast waarmee Duiker vaker werkte (o.a. bij de Rijksacademie). De horizontale lijn in het ontwerp wordt ook benadrukt door de lange reeks van ramen in de gevel. Het gebouw voldoet aan ��n van de belangrijke eisen van het programma nl. dat de architectuur van het te stichten gebouw niet onharmonisch mocht zijn met die der belendende schoolgebouwen. Het heeft een traditionele kap en werd opgetrokken uit traditionele dragende wanden met toepassing van gemetselde scheidingswanden, die balken en vloeren dragen. De vloerconstucties zijn wel van gewapend beton met in het zicht gelaten balken. In 1975 is het complex geheel gemoderniseerd. Het interieur en de entree zijn verbouwd. De zitjes in de gangen zijn verdwenen om ruimte te maken voor uitbreidingen van de kamers. De plafonds zijn verlaagd. De donkere bakstenen lambrisering in de gangen zijn weggeschilderd, de kozijnen zijn 'gemoderniseerd', de opbaarruimte boven de ingang is verdwenen en er is een nieuwe entree gemaakt.

  Literatuur