Naam: Arbeiderswoningen uitbreidingswijk Stadionbuurt Amsterdam
Type: Arbeiderswoningen;
Opdrachtgever: Co?peratieve bouwvereniging Rochdale
Uitgevoerd: nee
Architecten: Croix, G.F. la, 1921;
Adres: , Amsterdam;
Archiefgegevens: NAI/GRAT d41,d41.2,t41.1-41.19
Bijzonderheden:

Het plan voor de Stadionbuurt was ??n van de ambitieuze pogingen van Arie Keppler, directeur van de Gemeentelijke Woningdienst, om met een uitgebreid plan ?het ging om ruim 1750 woningen- niet alleen de toenmalige woningnood te bestrijden, maar dit tevens te doen onder door de gemeente geregisseerde condities. Het idee dat huizen en stratenwanden in een samenhangend ontwerp dienden te worden opgenomen had de afgelopen jaren, met name door invloed van Duitse stedenbouwkundigen met hun zogenoemde einheitliche Blockfront, sterk terrein gewonnen. Keppler was in Nederland hiervan een enthousiast propagandist. Begin 1919 had hij architect J. Gratama als supervisor aangesteld, die een geraamteplan opstelde met een groot aantal voorwaarden waaraan uit te nodigen architecten van de woningbouwverenigingen van diverse denominaties zich te houden hadden. Gratama wees in overleg met de verenigingen de architecten voor deverschillende blokken aan, waaronder naast La Croix voor Rochdale, C.J. Blaauw (Onze Woning), Tj. Kuipers en A. Ingwersen (Patrimonium), W. Noorlander (Ons Belang), N.Lansdorp (Publieke Werken), De Dageraad (A.M.J. Sevenhuysen), J. Gratama en G. Versteeg (Algemeene Woningbouwvereeniging), J.J.L. Moolenschot (Het Oosten), L. Zwiers (Ons Huis) en J. Kuijt Wzn. (Dr. Schaepman). Gratama bepaalde de silhouetten van straat- en pleinwanden en de aansluitingen van de verschillende blokken, om een zo goed mogelijk geheel te laten ontstaan. De ontwerpen kwamen na vergaand overleg tussen de supervisor en de architecten tot stand. Het streven om in de wijk een volledige harmonie te bereiken vergde niet alleen aansluiting tussen de diverse blokken, maar ook overeenkomst in de afwerking, de kleur van de baksteen, het verfwerk, de profilering van de straat en de keuze van de beplanting. De bouwkosten werden scherp in het oog gehouden. Voor accenten in de vormgeving moesten de architecten verantwoording afleggen. Zo moesten de torentjes, die als verticaal accent werden toegepast, bergruimten of slaapkamers bevatten. De blokken zijn in het algemeen drie verdiepingen hoog, afgewisseld door delen van twee en vier verdiepingen. Er zijn platte daken toegepast, vooral vanwege de kosten. De woningen waren klein en bestonden uit een woonkamer, twee of drie slaapkamers, een keuken en een bergplaats, die meestal op zolder was gelegen. De bouwblokken van La Croix voor in totaal 162 woningen waren aan de zuidoostzijde van het plangebied gesitueerd. In november 1921 werden de ontwerpen van de verschillende architecten in het Stedelijk Museum in Amsterdam ge?xposeerd, en verschenen uitgebreide artikelen in het Bouwkundig Weekblad en het Tijdschrift voor Volkshuisvesting. Ten tijde van de tentoonstelling stond al vast dat een voorschot voor dit plan door de rijksoverheid niet zou worden toegekend. De voorschotregeling voor sociale woningbouw was in het leven geroepen tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen de prijzen voor bouwmaterialen sterk stegen en de woningbouw stagneerde. Met deze voorschotregeling wilde de overheid de bouwgaande houden. De kosten liepen evenwel zo hoog op, in 1919 waren de prijzen ten opzichte van 1914 met 350 procent gestegen, dat de regeling stilaan onbetaalbaar werd. De plannen voor de Stadionbuurt werden vervolgens uitgesteld en pas twaalf jaar later in sterk gewijzigde vorm gerealiseerd. La Croix was toen al overleden.

  Literatuur

Illustraties:

Literatuur wordt geladen ...