Naam:	Radiostation Kootwijk Radio Kootwijk
Type:	radiostations;
Opdrachtgever:	Hoofdbestuur der Posterijen en Telegrafie
Uitgevoerd:	ja
Bestaand:	ja
Architecten:	Luthmann, J.M., 1919, 1923; Emmen, J., 1919, 1923;
Bijdragen:	N.V. Internationale Gewapend Betonbouw Breda -uitvoering zendstation-, Heidemaatschappij -grondwerk-, firma Braat -uitvoering zendstation-, Hollandsche Maatschappij tot het maken van Werken -uitvoering watertoren-, Hein, Lehmann & Co. Reinickendorf -Bouw zes masten-, Telefunken -zendinstallaties-, N.V. tot uitvoering van werken v -h G. Wegerif-, HEEMAF Hengelo -installaties-,
Adres:	Radioweg 1, 7346 AS, Radio Kootwijk;
Archiefgegevens:	Algemeen Rijksarchief 's-Gravenhage, Tweede Afdeling, Archief van het Hoofdbestu

Bijzonderheden:

De eerste ontwerpen werden door Telefunken in 1918 gemaakt, waar de architect Hermann Muthesius grote bemoeienis mee had. Luthmanns eerste ontwerp uit 1919, dat in 1920 gewijzigd werd, is hierop gebaseerd. Het eerste beton werd officieel op 09-08 1920 gestort door mevr. König, echtgenote van de minister van waterstaat. Oplevering van het eerste gedeelte van het zendgebouw in 1921, verdere voltooiing tijdens de plaatsing van de machines. Begin 1923 in gebruik genomen. Voor P. en T. gebouwd door het bureau van rijksbouwmeester Teeuwisse, Landsgebouwen, later rijksgebouwen, 1ste district. Gerenoveerd in de jaren 1958, daarbij zijn de stalen ramen door betonnen kozijnen vervangen. De dakbedekking van de machinehal is later doorgetrokken over de gordingen, waardoor de vensters daarin aan de buitenzijde niet meer zichtbaar zijn. Het gehele gebouw heeft een laag van spuitbeton gekregen. Het gehele complex is symmetrisch gerangschikt. De uitbouwen die aan de voor- en achterzijde zijn aangebracht geven het gebouw een sfinxachtig aanzien. Die gelijkenis was Luthmann ingegeven door de geheimzinnigheid die toen nog rond de radio hing. Het zendgebouw zelf bestaat uit een machinehal met een door betonnen spanten gedragen getrapte kap met vensters. Voor de machinehal staat een 35 meter hoge en vierkante toren. Door de toren lopen de kabels naar de antenne. In de achtergevel is een groot boogvenster aangebracht. Evenals bij de Badinrichting is hier de invloed van Eliel Saarinen te herkennen. De watertoren is ontworpen door het bureau van rijksbouwmeester H. Th. Teeuwisse, architect J.M. Luthmann, ingenieur J. Emmen. De watertoren is voorzien van een lichtbaken voor vliegtuigen, geleverd door Anciens Etablissements Barbier, Bernard & Turenne, Parijs en geplaatst door de Technische Dienst van 's Rijks Kustverlichting, Scheveningen. Bij de watertoren behoren twee achthoekige pompgebouwtjes. Het transformatorhuis is gesloopt in 1975.

  Literatuur