Ter plaatse van twee zeventiende-eeuwse pandjes ? onderdeel van een schilderachtig ensemble van oorspronkelijk zes identieke panden ? bouwde Tholens een caf? met bovenwoningen, voorzien van een sobere gevel in neorenaissancestijl. De gevel met een breedte van vier travee?n telt boven een hoge winkelpui drie verdiepingen van gelijke hoogte, afgesloten door een houten dakgoot op gedecoreerde klossen, waarboven een steile, met leien gedekte kap geplaatst is. De vormcitaten van de Hollandse renaissance zijn beperkt gebleven tot de speklagen en aanzetstenen van de strekken boven de vensters. De vlakke pilasters op de hoeken en in het midden van de gevel zijn echter, met hun gestileerde basementen en kapitelen, aan de klassieke bouwkunst ontleend, evenals de afsluitende architraaf van de pui. Door de uniforme verdiepingshoogten, venstervormen en de helling van de kap is het pand onmiskenbaar twintigste-eeuws. Onder het caf? is een monierkelder aangebracht, ofwel een kelder in gewapend beton. De balklagen van de nieuwbouw zijn, om kosten en ruimte te besparen, opgelegd in de bouwmuren van de belendingen, een gangbare Amsterdamse bouwpraktijk. De verfijnde architectuur heeft door een moderne serre-aanbouw op de begane grond en het vervangen van de vensters op de eerste verdieping sterk aan kwaliteit ingeboet.