Het gebouw met L-vormige plattegrond, heeft een pittoreske verschijningsvorm, met gedeeltelijk een en twee bouwlagen onder zadeldak met schilden en wolfseinden, met versprongen dakvoet. Het dak heeft een overstek met houten windveren en is gedekt met oudhollandse dakpannen. Het huis is opgetrokken uit handgevormde kloostermoppen in schoonmetselwerk in wild verband. Andere typerende elementen: siermetselwerk onder de ontlastingsbogen van de muuropeningen, schuifvensters met roedeverdeling, de voordeur onder een rondboog en de garagedeur in een getoogde muuropening. In de redegevende omschrijving van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg wordt deze woning aangemerkt als van architectuurhistorisch belang als voorbeeld van het samengaan van het bewust archa?seren en idealiseren van de streekeigen Brabantse bouwkunst en motieven uit de villabouw van de Delftse school. OP de ontwerp- en bouwtekeningen werd het huis De Drie Gebroers genoemd, naar een boek dat Coolen in 1936 schreef. Coolen koos na het gereedkomen van zijn nieuwe woning voor de naam De Kempen.