Naam:	Engelse kerk en Zeemansinstituut Rotterdam
Type:	gemeenschapscentra; ,kerken;
Opdrachtgever:	Engels Anglicaanse/Episcopaalse gemeente
Uitgevoerd:	ja
Bestaand:	ja
Architecten:	Verheul Dzn., J., 1913; Verheul Dzn., J., 1919, verbouwing-;
Bijdragen:	Spek, M. van der -uitvoering-, Koerman, J. -dagelijkse leiding-,
Adres:	Pieter de Hoochweg 133, Rotterdam;

Bijzonderheden:

Het eerste gebouw dat in 1913 in de nieuwe polder Schoonderloo werd neergezet was de Anglicaanse kerk van Saint Mary, bedoeld voor Engelse zeelieden. Voor die tijd werd een kerk uit 1707 aan de Haringvliet gebruikt, maar deze verkeerde aan het begin van de twintigste eeuw in een vervallen toestand. De kleine zaalkerk is een neogotische schepping, bestaande uit een lagere driezijdige koorsluiting en smalle transeptarm, dit alles onder een houten dakstoel. Op de nok van het koordak staat een eenvoudige en kleine klokketoren. Aan alle zijden wordt het gebouw geschraagd door steunberen. Het naastgelegen Seaman's Institute werd van 1914-1915 gebouwd. In tegenstelling tot de landelijke charme van de kerk, is het instituut zeer zakelijk van opzet; het bestaat uit drie bouwlagen onder kruisende zadeldaken. De gevels zijn bezet met slanke rechthoekige vensters en afwisselend erkers en balkons. Doel van het gebouw was het bevorderen van het 'geestelijk en zedelijk welzijn' van Engelse zeelieden in de havenstad. Hiertoe werd het gebouw op de begane grond voorzien van een grote zaal met podium voor bijeenkomsten, een leeszaal en buffet. Op de eerste verdiepingen bevonden zich de vertrekken voor de scheepsofficieren, een schrijf- en leeskamer en een biljartzaal. Op de tweede verdieping had de predikant zijn woning. In 1919 werd het zeemanshuis door Verheul verbouwd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de kerk door de Duitsers als katholieke garnizoenskerk gebruikt, maar zij kreeg in 1945 haar oorspronkelijke functie terug.

  Literatuur